Zanieczyszczenie metalami ciężkimi jest plagą wielu krajów i zagraża zdrowiu i życiu milionów ludzi. Naukowcy wykrywają w glebie i w wodzie wysokie stężenia miedzi, ołowiu, kobaltu, rtęci, aluminium i kadmu. Kosmetyki, naczynia kuchenne, chemiczne środki zmiękczające, niektóre farby, wyroby plastikowe, lakiery, rozpuszczalniki i plomby zębowe mogą także zawierać te niebezpieczne metale.
Metale ciężkie są dlatego tak niebezpieczne, że mają właściwość kumulowania się w organizmie. Kiedy już dostaną się do organizmu, pozostają w nim.
Pewne metale mają tendencję do gromadzenia się w określonych częściach ciała, gdzie sieją zniszczenie: rtęć – w ośrodkowym układzie nerwowym, aluminium – w mózgu. Ołów przyczynia się do obniżenia poziomu inteligencji u dzieci.
Obecność metali ciężkich w tkankach blokuje dopływ substancji odżywczych do komórek i nie pozwala na usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Metale te niszczą anty- oksydanty, likwidując pierwszą linię obrony naszego organizmu.
Na zatrucie metalami ciężkimi narażeni są szczególnie dentyści, jubilerzy, malarze, mechanicy, robotnicy drogowi, artyści, a także dializowani pacjenci. Ołów może się dostać do organizmu bardzo łatwo. Pozostałości ołowiu z benzyny znajdują się w glebie w pobliżu dróg. Można go przynieść do domu na podeszwach butów.
Gotowanie w naczyniach pokrytych pewnymi rodzajami powłoki może sprzyjać wypłukiwaniu z niej ołowiu do potraw. I nie zapominajmy o wodociągach. Część starych domów jest wyposażona w rury ołowiane lub miedziane spawane ołowiem. Ołów przesącza się do wody pitnej. Farby z ołowiem i małe dzieci to bardzo nie-bezpieczne połączenie, gdyż małe dzieci biorą wszystko do ust!
Ołów nie jest jednak jedynym winowajcą. Miedź – inny metal szeroko stosowany w Stanach Zjednoczonych znajduje się w instalacjach w milionach domów i podobnie jak ołów przedostaje się do wody pitnej.
Jeśli masz w zębach plomby z rtęcią, to za każdym razem, kiedy żujesz, małe cząsteczki metalu przedostają się do twojego organizmu.
Aluminium – metal ciężki używany najczęściej – jest ważnym czynnikiem w powstawaniu choroby Alzheimera i może się przedostać do organizmu w różny sposób. Z aluminium produkowane są naczynia kuchenne, folia aluminiowa, w którą zawijamy żywność, zawierają je też leki zobojętniające kwasy oraz dezodoranty, którymi spryskujemy się codziennie rano.
Kadm, który powoduje zubożenie rezerw cynku w wątrobie i nerkach, wypierając go z nich i zajmując jego miejsce, jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ wywiera bardzo szkodliwy wpływ na układ odpornościowy.
Dym papierosowy, nawet wdychany biernie, zawiera kadm i, możesz temu wierzyć lub nie, kadm jest obecny w ziarnach zbóż, w ryżu, kawie, herbacie i napojach bezalkoholowych. Inne częste źródła kadmu to plastik, nawozy, pestycydy, gleba, woda, którą pijemy, i powietrze, którym oddychamy.
Ponieważ metale ciężkie w coraz większych ilościach trafiają do organizmu człowieka i całego środowiska, dla przeciwdziałania skutkom zatrucia tymi metalami decydujące znaczenie ma zwiększenie dawek substancji antyoksydacyjnych. A oto kilka porad, które warto zapamiętać.
Zwiększenie dawek antyoksydantów ma decydujące znaczenie w przeciwdziałaniu skutkom zatrucia metalami ciężkimi.
• Cysteina tworzy we krwi połączenia z miedzią i wspomaga usuwanie jej z nie-których narządów.
• Glutation i L-metionina biorą udział w usuwaniu z organizmu skutków zatruć tymi metalami.
• Selen neutralizuje skutki działania toksycznych metali.
• Witamina E współdziała z selenem w neutralizacji toksycznych metali.
• Duże dawki witaminy C neutralizują cząsteczki tych metali i pomagają w usuwaniu ich z organizmu.
• Czosnek i pektyny jabłek wychwytują cząstki metali ciężkich.
• Wapń przeciwdziała odkładaniu się ołowiu w organizmie i zapobiega wchłanianiu aluminium.
• Cynk zapobiega zwiększaniu się poziomu kadmu.Metale ciężkie – rtęć, kadm i arsen – występują obecnie w środowisku w ilościach takich, że niemal wszyscy jesteśmy nimi zatruci do pewnego stopnia.
W ciężkich przypadkach, niezbędne może być wdrożenie leczenia lekami chelatującymi, chroniącymi nasz organizm przed niedoborem, zatruciem i zbyt wysokim stężeniem pierwiastków, które łatwo przedawkować.
Polega ono m.in. na podawaniu aminokwasów wiążących jony metali, znajdujące się we krwi i tkankach, co ogranicza ich toksyczność i umożliwia usuwanie z organizmu.
Dla osiągnięcia najlepszych wyników, postaraj się współpracować z doświadczonym lekarzem, który dostosuje porady do indywidualnego przypadku i dobierze odpowiednie dla Ciebie metody leczenia oraz dawkowanie.
1. Zmniejsz ryzyko skażenia
Pierwszym i najważniejszym krokiem jest określenie, gdzie w Twoim codziennym otoczeniu mogą się ukrywać metale ciężkie, a następnie ograniczenie kontaktu z nimi tak bardzo, jak to tylko możliwe.
Poniżej znajdują się pewne wskazówki:
• Rozważ usunięcie plomb amalgamatowych.
protokół usuwania plomb amalgatowych
• Rzuć palenie! To największe źródło skażenia kadmem.
• Unikaj spożywania pokarmów wysokiego ryzyka lub ogranicz je. Niektóre pokarmy znane są jako potencjalne źródło ołowiu, rtęci i kadmu. Lista obejmuje: owoce morza, ryby słodkowodne i pochodzące z wód przybrzeżnych, morskie ryby głębinowe, takie jak tuńczyk, miecznik i rekin; mięso i podroby pochodzące z intensywnej hodowli, zwłaszcza wątróbkę i nerki; warzywa i owoce z upraw opryskiwanych pestycydami; przetworzoną żywność; alkohol; i kofeinę.
• Zwróć uwagę na metale ciężkie w produktach gospodarstwa domowego i postaraj się znaleźć bezpieczne odpowiedniki.
• Zainstaluj dobrej jakości system filtracji wody.
• Jeśli w Twojej pracy masz kontakt ze szkodliwymi metalami, zapewnij dobrą wentylację swojego stanowiska.
Badanie przeprowadzone na osobach wytwarzających ceramikę, pracujących ze szkliwami zawierającymi kadm i ołów, wykazały, że te z nich, których studia były należycie wietrzone miały znacząco niższy poziom tych toksycznych metali w analizie włosa.
2. Uzbrój się w algi
Jednokomórkowy, słodkowodny glon jest bogatym źródłem chlorofilu, mającego zdolność wiązania metali ciężkich (kadmu, ołowiu i rtęci) i ułatwia ich usuwanie z organizmu. Chlorella zawiera też glutation, kluczowy związek dla naturalnej detoksykacji naszego ciała.
Upewnij się, że zakupiony preparat jest dobrej jakości, gdyż sama Chlorella również może być skażona metalami ciężkimi.
Spirulina, kolejna słodkowodna alga, również może być pomocna w odtruciu organizmu z metali ciężkich, zwłaszcza z ołowiu. W tym przypadku także upewnij się, że Twój wybór padł na suplement od dobrego producenta, np. Now Foods ,100% Natural Spirulina. Glony te muszą mieć rozbite ściany komórkowe.
więcej
Czy warto spożywać chlorellę i spirulinę? (wytyczne dla dorosłych i dzieci)
3. Oczyszczanie za pomocą kolendry
Spożywanie kolendry pozwala wydalić więcej toksycznych metali ciężkich z organizmu. datek do potraw curry i sałatek. Kolendra jest także doskonałym środkiem oczyszczającym.
Badacz, dr Yoshiaki Omura odkrył, że po spożyciu wietnamskiej zupy zawierającej to zioło, pacjenci wydalali więcej toksycznych metali.
Ponadto kolendra w postaci tabletek najwyraźniej pomogła pacjentom wydalić złogi rtęci, które powstały w ich ciałach po usunięciu plomb amalgamatowych.
Spróbuj przez około trzy tygodnie spożywać 2 łyżeczki dziennie pesto z kolendry.
Możesz też zaopatrzyć się w suplement chlorelli z kolendrą .
4. Zaopatrz się w selen
Ten niezbędny pierwiastek śladowy może pomóc przeciwdziałać toksycznemu działaniu rtęci, kadmu, talu i srebra. Dodaj do listy zakupów pokarmy bogate w selen, np. orzechy brazylijskie, jajka, cebulę i brokuły lub stosuj naturalny suplement selenu – drożdże.
Inne przydatne składniki pokarmowe to witamina C, magnez, cynk i N-acetylocysteina (NAC).
Sugerowane dawkowanie:
200 µg/dzień selenu; 1-3 g/dzień witaminy C; 20-50 mg/dzień cynku; 350 mg/dzień magnezu; 600 mg/dzień NAC
5. Pobudź enzymy ćwiczeniami
Aktywne ćwiczenia fizyczne pozwalają wypocić nam metale ciężkie i toksyny z organizmu.
Aktywność fizyczna może wspomóc oczyszczanie i to nie tylko sprawiając, że się spocisz.
Nawet pojedyncza sesja ćwiczeń na rowerze może podwoić poziom kluczowych enzymów biorących udział w odtruwaniu organizmu, pomagając Twojemu ciału w pozbyciu się toksycznych metali i innych szkodliwych substancji.
Postaraj się wykonywać 20-30 minut ćwiczeń aerobowych (tych, które sprawiają, że masz lekką zadyszkę) 3 do 5 razy w tygodniu, a później zawsze bierz prysznic.
6. Uzupełnij błonnik
Warzywa krzyżowe, np. brokuły, kapusta, kalafior i jarmuż, są doskonałymi źródłami błonnika pomagającego usunąć toksyny z organizmu. Stosuj zdrową i zbilansowaną dietę, ponieważ niedobór niezbędnych substancji pokarmowych wiąże się ze zwiększeniem przyswajania toksycznych metali.
W szczególności upewnij się, że jesz wystarczające ilości błonnika, ponieważ wiąże on toksyny i ułatwia ich usuwanie.
Warzywa krzyżowe, np. brokuły, kapusta, kalafior i jarmuż, są doskonałymi źródłami błonnika. Ponadto obfitują w ważne związki chemiczne, aktywujące enzymy detoksykacyjne w ciele i podnoszące aktywność antyoksydacyjną.
7. Wypoć się w saunie
Dobre wypocenie się w saunie pomaga pozbyć się zbędnych substancji toksycznych z organizmu. Pot jest dobrze znanym sposobem usuwania toksycznych metali – znajdowano w nim ołów, rtęć, kadm i arsen – dlatego pobyt w saunie, który stymuluje pocenie się, jest świetną metodą, ułatwiającą oczyszczanie organizmu.
Sauny i łaźnie parowe w klubach fitness działają korzystnie, lecz nasz ekspert od detoksu, dr Shideh Pouria, dyrektor medyczny Burghwood Clinic w Surrey w Wielkiej Brytanii, poleca sauny na daleką podczerwień, które emitują promieniowanie cieplne w postaci bezpośrednio wnikającego w ciało promieniowania podczerwonego.
Na większość osób pozytywnie powinno wpłynąć korzystanie z takiej sauny przez ok. 3-5 min co drugi dzień. Należy przy tym pamiętać o wypijaniu dużej ilości wody w celu uzupełnienia utraconych płynów. A po wizycie w saunie trzeba zawsze wziąć prysznic, by zapobiec powtórnemu wchłonięciu dopiero co usuniętych toksyn.
więcej o saunie :
8. Wypróbuj nalewkę odtruwającą
HMD (Heavy Metal Detox) jest homeopatycznym lekiem odtruwającym, sporządzonym z homeopatycznej Chlorelli i jej czynnika wzrostu z dodatkiem nalewki z liści kolendry (Coriandrum sativum). Nalewka dostępna tylko w Stanach można ja kupić w internetowych sklepach amerykańskich lub u nas na allegro.
W wysokiej jakości badaniu przeprowadzonym z udziałem 350 pracowników odlewni metali, przyjmowanie 40-60 kropli trzy razy dziennie oczyszczało ciało z glinu, antymonu, arsenu, berylu, kadmu, ołowiu, rtęci, niklu, talu i uranu, nie naruszając przy tym poziomu żadnego z niezbędnych minerałów.
9. Protokół Cutlera z kwasem alfa-liponowym
W celu zmniejszenia toksyczności należy stosować chelatację doustną. Do detoksykacji wątroby potrzebne są związki siarki. Jeśli nie są one dobrze tolerowane, należy brać dodatkowo molibden.
Jednym z najsilniejszych chelatorów metali jest kwas alfa-liponowy, który jest zdolny do przekraczania bariery krew-mózg i odciągania rtęci z komórek mózgowych.
Dobrymi środkami wspomagającymi są glina absorpcyjna, chlorella (z rozerwanymi ścianami komórkowymi), kolendra, DMSO, MSM, N-acetylocysteina, tiosiarczan sodu oraz witaminy C i E.
Pomocne mogą okazać się Protokół Eliminacji Neurotoksyn Klinghardta i łatwiejszy do stosowania Protokół Cutlera.
Kwas alfa-liponowy należy stosować przez 3 dni i 2 noce co 3 godziny w dzień i co 4 godziny w nocy. Procedurę należy powtarzać raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Dawki mogą wynosić od 1/4 do 1 mg na kilogram masy ciała.
Przy zażywaniu wysokich dawek witaminy C i innych chelatorów przestrzeganie ścisłego reżimu nie jest konieczne. Podczas procesu odtruwania problemy zdrowotne mogą tymczasowo ulec pogorszeniu.
WAŻNE Obciążenie metalami toksycznymi a drożdżaki Candida
Problemy w terapii grzybicy, która jest powiązana z metalami toksycznymi. Grzyby łączą się z metalami ciężkimi, dosłownie je pożerają. Jest to stwierdzenie, które może cię zdziwić. Stanach Zjednoczonych w górnictwie stosuje się metodę, w której sztucznie zasiedlone zostają szybko rozwijające się grzyby pleśniowe. Potem zbiera się wchłonięte przez grzyb metale, stosując specjalną technikę oddzielania. Jest to szybsza i tańsza metoda niż pozostałe służące pozyskiwaniu metali szlachetnych.
Znanym faktem jest zatem, że grzyby wchłaniają metale ciężkie. Dla logicznie myślącego terapeuty metale ciężkie stanowią punkt zakotwiczenia grzybów, ponieważ przez swoją przyczepność i porażające działanie na układ immunologiczny sprawiają, że grzybów nie da się zlikwidować.
W terapii oczyszczania należy zająć się – najpierw metalami ciężkimi,a potem grzybami!
Ciało samo nie pozbędzie się tego zakotwiczenia. Teraz obciążenie metalami ciężkimi przez amalgamatowe wypełnienia, przez cynk i miedź, które są przyjmowane wraz z wodą z kranu oraz inne źródła, nabiera nowego wymiaru. Okazuje się, że to połączenie jest jedną z najbardziej stabilnych patologicznych kombinacji i że również wrażliwość na elektrosmog (urządzenia domowe, telefony komórkowe, telekomunikacyjne stacje nadawcze, radary, linie energetyczne) zależy od tego w znacznym stopniu. Jeśli u osoby występuje duże obciążenie metalami ciężkimi i grzybami, jest wrażliwszy na wszelkie źródła elektryczności. Oczywiście połączone z metalami grzyby reagują szybciej na pola elektromagnetyczne, a układ nerwowy, który jest osłabiony przez neurotoksyny, również reaguje na każdego rodzaju elektrosmog wrażliwiej niż ten, który nie jest tak obciążony. Może to być jedno z wyjaśnień, dlaczego jedni ludzie bardzo cierpią z powodu elektrosmogu, a inni w ogóle na niego nie reagują.
Źródła:
Pasożyty prawdziwa przyczyna chorób – Alan E. Baklayan
Walter Last- Proste metody przywracania zdrowia
Paul Pitchford – Odżywianie dla zdrowia
Syst Biol Reprod Med, 2010; 56: 147-67; Environ Health Perspect, 2005; 113: 894-9
Br Med Bull, 2003; 68: 167-82
J Toxicol Environ Health, 1991; 34: 423-31
Fundam Appl Toxicol, 1985; 5: 816-31
J Zhejiang Univ Sci B, 2005; 6: 171-4
Acupunct Electrother Res, 1995; 20: 195-229
Acupunct Electrother Res, 1996; 21: 133-60
J Trace Elem Electrolytes Health Dis, 1992; 6: 209-21
Environ Health Prev Med, 2008; 13: 102-8
ScientificWorldJournal, 2013; 2013: 219840
Environ Health Perspect, 1998; 106 Suppl 1: 203-16; J Nutr Biochem, 2005; 16: 50-8
Pharmacogn Rev, 2010; 4: 118-26
J Environ Public Health, 2012; 2012: 184745
Life Sci, 1990; 47:427-32
Explore!, 2005; vol 14 no 4
Leave A Reply