W jaki sposób można zarazić się pasożytami (robakami)
Zakażenie noworodków pasożytami następuje w czasie narodzin. Uszkodzeniu ulegają wówczas śluzówki organizmu dziecka – oczy, usta, nos i krocze. Degradacji ulega również skóra. Bardzo często zakażenie staje się ogólne już w 5-8 miesiącu życia dziecka, powodując wyniszczenie trzustki, co nierzadko prowadzi do pojawienia się „nieoczekiwanej” cukrzycy, nowotworów i innych chorób.
Rozwój turystyki, skażenie wody i pożywienia, zwiększają ryzyko zarażenia pasożytami. Takie organizmy, jak glisty, obleńce i pełzaki (stymulujące powstawanie śluzu) w znacznie większej ilości, niż odnotowuje to medycyna, zamieszkują organizm człowieka.
Dużą koncentrację pasożytów obserwuje się w mięsie sprzedawanym (pod różną postacią) w sklepach mięsnych (bekon, szynka, serdelki, kiełbasa, kotlety wieprzowe, itd.).
Cielęcina, mięso kurze, baranina, a szczególnie ryba często są zakażone pasożytami.
Informacje te szczególnie powinny trafić do ludzi często spożywających duże ilości mięsa, potraw mięsnych lub ryb. Ciekawe, że w państwach wysoko rozwiniętych, jak Ameryka, obserwuje się znacznie więcej infekcji pasożytniczych niż w Afryce.
Jak zostało powiedziane, tasiemcem uzbrojonym człowiek może zarazić się jedząc zakażoną, niedopieczoną wieprzowinę, wędzoną szynkę lub kiełbasę. Larwy (wągry), które dostały się do organizmu rozwijają się w mięśniach, rozprzestrzeniają przez system nerwowy do innych tkanek i w ostateczności przysysają się do jelita cienkiego. Tasiemiec nieuzbrojony powoduje ogromne spustoszenie w organizmie w momencie, kiedy niedorozwinięte larwy przedostaną się do tkanek mięśniowych, serca, oczu i mózgu.
W czasie procesu oczyszczania organizmu, z wielu ludzi wychodzą nadzwyczaj długie pasożyty. Zadają sobie oni wówczas pytanie: jak taki potwór mógł żyć w moim organizmie, a ja nawet tego nie podejrzewałem? Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Celem pasożyta jest zataić swoje istnienie, bo jeśli tylko zostanie dostrzeżony, to bez wątpienia podjęte zostaną jakieś działania do jego zniszczenia. Pasożyty to bardzo „mądre” stworzenia. Ich „rozum” nie jest tego poziomu, co rozum człowieka, lecz ich mądrość kryje się w zdolności do przetrwania i rozmnażania, co w końcu jest głównym celem każdego organizmu na ziemi…
Szybkim sposobem wnikania larw pasożytów do organizmu człowieka są zakażone nimi produkty żywnościowe – źle umyte owoce i warzywa, mięso niedosmażone i niedogotowane.
Istnieje jeszcze jedna, bardzo ważna droga zarażenia pasożytami – zwierzęta domowe. W organizmie większości zwierząt żyje kilka rodzajów pasożytów. Ich jaja często trafiają do otoczenia z pozostawionych odchodów zwierzęcych, gdzie z ekskrementów przechodzą na sierść zwierzęcia, a człowiek zaraża się nimi, gdy głaszcze, obejmuje lub całuje swojego pupilka. Do zakażenia może dojść przez wdychanie jaj unoszących się w powietrzu.
Przebywanie wśród zwierząt jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci, które uwielbiają zwierzaki, dla kobiet w ciąży i chorych z powodu osłabionego systemu immunologicznego.
Zanieczyszczone jelito grube jest idealnym środowiskiem dla rozmnażania się pasożytów.
Pasożyty otrzymują z organizmu to, co jest najlepsze – najbardziej wartościowe elementy z menu swojego gospodarza, pozostawiając mu jedynie same okruszki.
U wielu ludzi zarażonych pasożytami i prowadzących zdrowy tryb życia oraz prawidłowo odżywiających się nie obserwuje się znacznego polepszenia stanu zdrowia. Uzdrowienie organizmu (poprzez właściwe odżywiania, ćwiczenia i hartowanie) bez uprzedniego oczyszczenia organizmu z brudu i pasożytów, daje wielokrotnie mniejszy efekt.
Niektórzy specjaliści twierdzą, że pasożyty są główną przyczyną otyłości, gdyż pozbawiają organizm niezbędnych substancji odżywczych, zostawiając mu jedynie puste kalorie. Organizm zaczyna wymagać coraz większej ilości jedzenia, jeżeli ma deficyt witamin i minerałów.
Diagnostyka pasożytnicza
Obecność pasożytów w ciele gospodarza wykrywa się obserwując w kale części wydalanych pasożytów (balantidium, ameby, człony robaków , owsiki) lub efekty ich rozmnażania (jaja i cysty). Badaniu poddaje się wydzieliny tych narządów, w których mogą mieszkać pasożyty (kał, mocz i plwocina) lub tkanki organizmu gospodarza (krew, węzły chłonne – przeprowadzanie biopsji tych narządów oraz biopsja mięśni).
Najczęściej obecność pasożytów ustala się za pomocą analizy kału. Metoda ta jednak jest zawodna, gdyż przy analizie kału pasożyty można wykryć tylko w jednym przypadku, mianowicie, jeśli laborant zauważy jaja pasożyta pod mikroskopem. Jeżeli pasożyt mieszkający w organizmie nie złożył jaj w okresie, kiedy trwają badania, jego obecność zostanie niezauważona.
To, czy człowiek jest zarażony pasożytami można ustalić po jego wyglądzie zewnętrznym oraz po nienormalnych oznakach pracy jego organizmu.
Wygląd zewnętrzny człowieka – trądzik, pryszcze, łojotok, grubość pokrywy skórnej, rozmaite piętna, przedwczesne zmarszczki na twarzy, zbyt wczesne łysienie, brodawczaki, pęknięcia na piętach, rozdwajanie i pękanie paznokci – mogą wskazywać, że przewód pokarmowy jest porażony. Przyczyną mogą być zwyczajne lub kocie lamblie, rzęsistki lub pierwotniaki, a raczej ich bukiet. Najprostsza infekcja niszczy samoregulację i system immunologiczny organizmu.
Występują również infekcje z częstymi, ostrymi, zaburzeniami oddechowymi, anginami, polipami, przewlekłymi zapaleniami migdałków, zapaleniem zatok przydatkowych, jak również chrapanie podczas snu.
Oznaki obecności pasożytów u kobiet: upławy, zapalenie jajników, bolesne, obfite miesiączki z krwotokiem, spadek sił, naruszenie terminu cyklu menstruacyjnego (przesunięcie), na skutek czego kolejno rozwijają się włókniaki, mięśniaki, pojawia się mastopatia* włókniakowo-torbielowa, zapalenie nadnerczy, pęcherza moczowego i nerek.
Oznaki obecności pasożytów u mężczyzn: zapalenie prostaty, impotencja, gruczolaki, zapalenie pęcherza moczowego, piasek i kamienie w nerkach oraz w pęcherzu moczowym. Infekcja może nawet naruszać psychikę w trzecim pokoleniu. Następne pokolenie zainfekowanych rodziców, umiera 10-15 lat wcześniej.
Oznaki inwazji pasożytniczych
Zaparcia. Robaki, dzięki swojemu kształtowi i dużym rozmiarom mogą mechanicznie klinować niektóre przewody i prześwit jelita. Infekcja licznymi robakami może zamknąć wspólne przewody żółciowe i jelitowe, co prowadzi do rzadkich i ciężkich wypróżnień.
Biegunka. Szereg pasożytów, szczególnie protopasmowych, wytwarza substancje podobne do hormonów, doprowadzające do utraty sodu i chlorków, co w dalszej kolejności prowadzi do częstych i rozrzedzonych wypróżnień. Nasuwa się stąd wniosek, że biegunka przy infekcji pasożytniczej jest rezultatem działań pasożyta, a nie próbą wyzwolenia się organizmu z istniejącej infekcji lub nieprawidłowego odżywiania.
Gazy i wzdęcia. Szereg pasożytów zamieszkuje górną część jelita cienkiego, gdzie wywołane przez nich zapalenie prowadzi do wzdęć i gazów. Problem może narosnąć w trakcie konsumpcji produktów ciężkostrawnych typu fasola lub surowych owoców i warzyw. Chroniczne wzdęcia narządów brzusznych często są oznaką utajonych pasożytów. Te symptomy żołądkowo-jelitowe mogą pojawiać się z naprzemienną siłą w przeciągu wielu miesięcy, a nawet lat, jeśli nie pozbędziemy się pasożytów z organizmu.
Syndrom żołądkowo-jelitowy. Pasożyty mogą podrażniać i jednocześnie wywoływać zapalenie ścianek jelita, co prowadzi do całego szeregu symptomów żołądkowo-jelitowych i nieznacznemu przyswajaniu substancji życiowych, odżywczych a zwłaszcza tłuszczowych. Takie małe przyswojenie substancji odżywczych prowadzi do twardego kału i nadmiaru tłuszczu w stolcu.
Bóle w stawach i mięśniach. Wiadomo, że pasożyty mogą przemieszczać się w organizmie człowieka w celu osiedlenia się w najbardziej korzystnych dla nich miejscach, na przykład w płynie stawowym i mięśniach. Kiedy to ma miejsce, człowiek odczuwa ból, który często odczytuje się jako zapalenie stawów. Bóle oraz zapalenia stawów i mięśni są również wynikiem uszkodzenia komórek przez niektóre pasożyty lub immunologiczną reakcją organizmu na ich istnienie.
Alergie. Pasożyty mogą podrażniać, a niekiedy także przebijać ścianki jelit, co zwiększa ryzyko przeniknięcia do nich wielkich, nieprzetrawionych molekuł. Może to aktywizować immunologiczną reakcję organizmu na produkowanie podwyższonych dawek eosynofilów – jednego z typów najważniejszych komórek, co w efekcie prowadzi do reakcji alergicznej. Pasożyty wywołują również podwyższoną produkcję immunoglobuliny E.
Problemy skórne. Pasożyty jelitowe mogą powodować wystąpienie pokrzywki, wysypki, egzemy i reakcji skórnych charakteru alergicznego. Owrzodzenia skóry, opuchlizny i krosty, brodawczaki i zapalenia skóry mogą być rezultatem występowania pierwotniaków pasożytniczych.
Anemia. Niektóre rodzaje robaków jelitowych przysysają się do śluzówki ścianki jelita i wysysają substancje odżywcze gospodarza. Występowanie ich w dużej ilości może doprowadzić do znacznej utraty krwi, powodując tym samym niedobór żelaza (anemię). Anemię wywołuje rzęsistek i pasożyty odżywiające się krwinkami. Rzęsistek może również żywić się plemnikami, połykając je podobnie jak kminki czerwone, co w efekcie prowadzi do impotencji.
Ziarniniaki. Ziarniniaki – to podobne do guzów masy, otaczające zniszczone jaja pasożytów. Najczęściej występują na ściankach jelita grubego i prostego, ale również mogą być w płucach, wątrobie, jamie brzusznej i macicy.
Nerwowość. Produkty uboczne przemiany materii i substancje toksyczne pasożytów mogą podrażniać centralny system nerwowy. Niepokój i nerwowość często są rezultatem systematycznego podrażnienia systemu nerwowego przez pasożyty. Wiele ludzi twierdzi, że po zakończeniu procesu oczyszczania stali się bardziej zrównoważeni i cierpliwi.
Bezsenność. Częste przebudzenia w środku nocy, zazwyczaj między 2-3 godziną mogą być wynikiem prób organizmu pozbycia się poprzez wątrobę toksyn. Biorytmologicznie w tym czasie „rządzi” wątroba. Naruszenie snu może być sprowokowane również nocnym wyjściem niektórych pasożytów przez odbyt, co wiąże się z nieprzyjemnymi i bolesnymi odczuciami i swędzeniem. Jedną z przyczyn występowania hemoroidów jest rozwój pasożytów (owsików) pod błoną ścianki jelita prostego.
Zgrzytanie zębami. Bruksizm czyli nienormalne zgrzytanie zębami, ściskanie zębów i tarcie nimi często towarzyszy infekcjom pasożytniczym. Objawy te najczęściej obserwuje się u śpiących dzieci. Bruksizm może być odzewem systemu nerwowego na bodziec obcego pochodzenia.
Chroniczne zmęczenie. Symptomy chronicznego zmęczenia to – słabość, objawy podobne grypie, apatia, depresja, utrata koncentracji i słaba pamięć. Te objawy fizyczne, umysłowe i emocjonalne mogą być wywołane obecnością pasożytów i prowadzą do anemii, intoksykacji oraz deficytu substancji odżywczych w organizmie z powodu nieprawidłowego wchłaniania się białek, węglowodanów i tłuszczy, a szczególnie witaminy A i B12.
Uszkodzenia immunologiczne. Pasożyty osłabiają system immunologiczny obniżając wydzielanie immunoglobuliny A. Ich istnienie regularnie stymuluje reakcje systemu i z czasem może osłabić ten tak ważny życiowo mechanizm immunologiczny, otwierając drogę przeniknięciu do organizmu infekcji bakteryjnych i wirusowych. Do wyraźnych oznak występowania pasożytów w organizmie można zaliczyć następujące zakłócenia: wzrost wagi, poczucie nadmiernego głodu, spadek wagi, nieprzyjemny smak w ustach i zapach z ust, astma, cukrzyca, epilepsja, pryszcze, migreny i najczęstsze przyczyny śmierci: choroby serca i rak.
Profesor Childa Ciarek w swojej książce „Lekarstwo na raka” twierdzi, że wiele chorób onkologicznych wywoływanych jest przez pasożyta Fasciolopsis buski. Pisze zatem: „jeżeli pacjenta uwolnić od tego rodzaju pasożyta, to i nowotwory też znikną”.
Onkologia. Jak już wiemy, różnorodne rodzaje chorób onkologicznych to „robota” różnych pasożytów, począwszy od grzybów, rzęsistków po robaki.
Generalnie najważniejsze jest zrozumieć to, że jeżeli zdarzyło się zachorować to w pierwszej kolejności należy oczyścić organizm i uwolnić się od pasożytów, a następnie jeszcze raz przyjrzeć się swojemu życiu i zmienić jego tryb, w przeciwnym wypadku zachoruje się ponownie.
Życie bez pasożytów- Małachow
Leave A Reply