Nadtlenek wodoru to naturalnie występująca substancja mająca silne działanie przeciwgrypowe i przeciw przeziębieniowe. Może być skuteczny w 80 procentach przypadków, zwłaszcza jeśli zostanie stosowany przy pierwszych oznakach choroby.
Łyżka wody utlenionej dodana do szklanki wody całkowicie eliminuje wszystkie znajdujące się w niej mikroorganizmy.
W 1928 roku dr Richard Simmons wysunął hipotezę, że przeziębienia i wirusy grypy dostają się do organizmu poprzez kanał słuchowy, a nic przez oczy, nos lub usta, jak powszechnie uznawano. Jego wnioski zostały odrzucone przez społeczność medyczną. Mimo to upierał się on przy swojej tezie, że można złapać grypę lub przeziębienie przez kanał słuchowy i być może miał on rację.
W 1938 roku niemieccy naukowcy odnieśli wielki sukces używając nadtlenku wodoru w leczeniu przeziębień i grypy. Jednak ich dane były ignorowane przez ponad 60 lat, być może dlatego, że nie można zbyt wiele zarobić sprzedając nadtlenek wodoru. Ogólnie rzecz biorąc, trzymając palce z dala od uszu znacznie zmniejszysz swoje szanse zetknięcia się z tymi wirusami, a ponieważ są one mikroskopijne i mogą być przenoszone przez powietrze, mogą osiąść nawet w uchu. Według niemieckich ustaleń, gdy zarazki osiągną ucho środkowe zaczynają się mnożyć. Stamtąd mają łatwy dostęp do reszty ciała, zarażając je (o ile istnieje podatny grunt dla ich rozprzestrzeniania).
Zabieg jest prosty i polega na wlaniu kilku kropel 3 procentowej wody utlenionej do obu uszu, choć często tylko jedno ucho jest zainfekowane. Woda utleniona rozpoczyna działanie natychmiast i po 2-3 minutach wszystkie zarazki zostaną zneutralizowane. W uszach możesz usłyszeć delikatny odgłos pękających bąbelków, a nawet odczuć łagodne pieczenie. Zacznij od jednego ucha, trzymając głowę przechyloną na bok, a gdy przestaniesz słyszeć odgłos bąbelków, odsącz pozostałość na chusteczkę i powtórz zabieg w drugim uchu. Jedna lub dwie aplikacje są zazwyczaj wystarczające.
Nadtlenek wodoru w formie 3 procentowego roztworu jest całkowicie bezpieczny dla niemowląt/dzieci i
dostępny w każdej aptece w niskiej cenie. Najlepszym sposobem przeprowadzenia zabiegu jest korzystanie z
zakraplacza. Jeśli dostanie się do oczu, natychmiast przemyj je wodą.
• Do płukania jamy ustnej np przy chorym gardle, lub problemach z jamą ustną
Stosować 1 łyżeczkę 3% roztworu na 50 ml wody
• Zastosowanie wewnętrzne
Z pomocą wewnętrznego wlewania nadtlenku wodoru (wody utlenionej) można z powodzeniem zwalczyć infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze i pasożytnicze. Można w ten sposób również stymulować pracę systemu odpornościowego, przeszkadzając wzrostowi guzów.
Przy ogólnym oczyszczeniu organizmu z patogenów zażywać, zaczynając od 1 kropli na 2-3 łyżki wody (30-50 ml) 3 razy dziennie, 30 minut przed posiłkiem lub 1,5-2 godziny po posiłku, codziennie zwiększając dawkę o jedną kroplę, aż do 10 kropel dziesiątego dnia. Przerwać kurację na 2-3 dni i przyjmować już 10 kropel, robiąc przerwę co 1 – 3 dni. Niektórzy pacjenci nie robią przerw w ogóle.
W razie konieczności dzieciom do 5 roku życia można podawać po 1 – 2 krople na łyżkę wody, od 5 do 10 roku życia-po 2-5 kropel, od 10 do 14 lat-po 5-8 kropel jednorazowo, również 30 minut przed posiłkiem lub 1,5-2 godziny po posiłku.
Niektórzy pacjenci przytaczają dane o uczuciu dyskomfortu po przyjęciu wewnętrznym nadtlenku wodoru. Chodzi o uczucie ciężaru w żołądku i pulsujący ból. Wywołuje to niepokój, czy nie powstaje owrzodzenie lub rak spowodowany zniszczeniem błony śluzowej żołądka.
Rzeczywiście, nadtlenek wodoru wchodzi w żołądku w reakcję z kwasami tłuszczowymi, tworząc wolne rodniki, co stanowi zasadniczy czynnik chorobotwórczy. Lecz jak już wiecie, w organizmie tworzy się wiele enzymów, w tym katalaza, która rozkłada nadtlenek wodoru na wodę i tlen atomowy. Lecz w żołądku – w zależności od jego kondycji – enzymów tych jest niewiele, albo nie ma ich wcale.
Z doświadczenia Iwana Nieumywakina i danych W. Douglasa , dawka dobowa nie przekraczająca 30 kropel, a jednorazowa 10 kropel, jest dawką bezpieczną. Natomiast w razie wystąpienia jakichkolwiek reakcji, należy na jakiś czas zmniejszyć dawkę. I bardzo ważna rzecz: przyjmowanie nadtlenku wodoru powinno odbywać się zawsze na pusty żołądek, co oznacza 30- 40 minut przed jedzeniem i 1,5-2 godzin po posiłku.
• Aplikacja do nosa
W każdej chorobie, stanach dyskomfortu (grypa, przeziębienie, ból głowy) – szczególnie w chorobie Parkinsona, stwardnieniu rozsianym, dolegliwościach górnych dróg oddechowych (zapale nie zatok przynosowych lub czołowych), szumie w uszach i innych, należy zakrapiać nadtlenek wodoru do nosa, rozcieńczywszy 15 kropel w łyżce stołowej wody. Całą pipetkę wkrapiać najpierw do jednej, a potem do drugiej dziurki. Po 1 -2 dniach można zwiększyć dawkę – po 2-3 pipetki do każdej dziurki. Potem można wprowadzać do jednego centymetra sześciennego za pomocą jednogramowej strzykawki.
Kiedy po upływie 20-30 sekund z nosa zacznie wydzielać się śluz, należy udać się do łazienki, skłonić głowę na ramię, zatkać palcem tę dziurkę w nosie, która znajduje się wyżej, a przez dolną spokojnie wydmuchać wszystko, co wydostaje się z nosa.
Następnie przechylić głowę na drugie ramię i powtórzyć to samo. Przez 10-15 minut nic nie jeść i nie pić.
Warunki przechowywania i użycia nadtlenku wodoru
Najlepiej przechowywać nadtlenek wodoru w ciemnym naczyniu. Praktyczne doświadczenie pracy z nadtlenkiem wodoru dowodzi jednak, że wrze on w temperaturze 67°C, przy czym jego 72 właściwości zostają zachowane. Co za tym idzie, nadtlenek wodoru nie traci swych właściwości nawet w jasnym naczyniu (co można zresztą zaobserwować już w aptekach). Musi być to jednak naczynie hermetycznie zamknięte i postawione w ciemnym miejscu, ponieważ w kontakcie z powietrzem nadtlenek wodoru szybko ulega rozkładowi.
Jeśli zachowane są wszystkie wymagania dotyczące przechowywania, nadtlenek wodoru może być przydatny do użycia przez okres do 2 lat. Potrzebną ilość nadtlenku wodoru należy pobierać w następujący sposób: wziąć 1 lub 2 gramową strzykawkę, odkręcić zewnętrzną zakrętkę buteleczki z nadtlenkiem wodoru, i nie otwierając wewnętrznej, przekłuć ją igłą i napełnić strzykawkę nadtlenkiem w pożądanym stopniu. W ten sposób zachowacie jego stężenie.
PRAKTYKA
Z wodą utlenioną zetknęłam się dość dawno w postaci perhydrolu 30 i 35% , który zamówiłam przez Internet. Posiadanie takiego stężenia jest wygodne, gdyż na bieżąco rozcieńczając go wodą można zyskać dowolne stężenie , ja do dezynfekcji powierzchni stosuję 7%, natomiast do leczenia 3% wodę utlenioną. Uzyskujemy świeżą wodę utlenioną. Ta czysta sprzedawana jest bez stabilizatorów, więc istotne jest aby butelki mocno dokręcać inaczej szybko wietrzeje.
Woda utleniona wlewana do uszu świetnie się sprawdza we wczesnych symptomach chorobowych , taki zabieg również może być stosowany do czyszczenia uszu z woskowiny oraz w przy bólu uszu.
Mój syn lat 7 pewnego dnia obudził się z silnym bólem uszu zastosowałam wlewanie do uszu wody utlenionej , ale ból był nadal. Po osuszeniu uszu wlałam odrobinę oleju kokosowego extra virgin z kroplą olejku z oregano. Mikstura sama wyciekła z ucha po jakimś czasie , a ból przeszedł w ciągu 40 minut całkowicie i nie powrócił.
Płukanie wodą utlenioną gardła podczas choroby też dobrze działa , woda utleniona ponadto faktycznie lekko wybiela zęby i można ją stosować po myciu zębów eko pastą czy olejem kokosowym.
Wodę utlenioną piłam 2 razy przez miesiąc. Przez pierwsze 2 tygodnie kiepsko się czułam byłam zmęczona, pod koniec pierwszego tygodnia bolały mnie lekko stawy. Po 2 tygodniach nastąpił przełom i poczułam się lepiej i miałam coraz więcej energii. Nie miałam żadnych dolegliwości żołądkowych i skutków ubocznych. Kurację wodą utlenioną robiłam ponieważ prześladowało mnie długotrwałe zmęczenie i lekkie stany alergiczne – alergii wziewnej ,sądzę że mogłam mieć przeciążenie patogenami. Ogólnie polecam kurację.
Źródła:
Ponadczasowe Tajemnice Zdrowia i Odmładzania Andreas Moritz
Leave A Reply