W okresie żłobkowym dziecko nie tylko często ulega wypadkom (nie powinny znajdować się w zasięgu ręki dziecka substancje trujące, rośliny o takim działaniu. środki chemii gospodarczej oraz leki), ale także, niestety, często choruje.
Prawdziwą zmorą wczesnego dzieciństwa są wieczne przeziębienia, czyli zespól różnych schorzeń dotyczących dróg oddechowych, a wywołanych przez bakterie lub wirusy.
Choroby te muszą być (niestety zbyt często) leczone antybiotykami, które choć są lekami o dużej skuteczności, to jednak nie są bez wad. a ich działanie lecznicze obarczone jest różnymi skutkami ubocznymi.
Główną wadą antybiotykoterapii jest to, że zwalnia ona niejako organizm dziecka z samodzielnej walki z zakażeniem. Ustrój dziecka przyzwyczajony do sztucznej walki z intruzami nie produkuje w wystarczającej ilości własnych przeciwciał ani komórek odpornościowych, będących naturalną bronią każdego organizmu.
Nawet gdy już infekcja zostaje opanowana za pomocą antybiotyków, pozostawia dziecko zupełnie bezbronne, narażone na powtórny atak tych złośliwych drobnoustrojów. Wystarczy wtedy lekkie przewianie, przegrzanie lub niedogrzanie i choroba wraca na domiar złego te nie tylko złośliwe, lecz i sprytne drobnoustroje chorobotwórcze, nie dobite w organizmie dziecka całkowicie, zdążą się same uodpornić na stosowane w kuracji antybiotykowej.
Każde następne zachorowanie dziecka wywołane zakażeniem może mieć poważniejszy przebieg. Jedyna rada na ten nawracający krąg chorób infekcyjnych to stosowanie intensywnej profilaktyki i
zwiększanie odporności dziecka przez jego hartowanie (m.in. stosowanie hydroterapii, ćwiczeń fizycznych i innych wskazań medycyny naturalnej), odpowiednie pożywienie bogate w witaminy, zwłaszcza w odpornościową witaminę C oraz witaminę A (hartującą drogi oddechowe), a także przez stosowanie ziół i leków ziołowych podnoszących odporność dziecka.
Hartowanie
Metody lecznicze Kneippa z wykorzystaniem wody opracował pastor Sebastian Kneipp (1821-1897). Dzięki zamiennemu działaniu wody zimnej i ciepłej regulowane są niektóre układy, np. system krążenia i układ nerwowy. W konsekwencji wzmacnia się system immunologiczny, a organizm jest mniej podatny na przeziębienia. W ten sposób można też leczyć i inne schorzenia autonomicznego układu nerwowego, np. migrenę i niskie ciśnienie.
-> Zmienna temperatura
Kiedy ciało dziecka jest dobrze nagrzane, zacznijcie od 2 minut w ciepłej wodzie, a następnie zastosujcie trwającą 30-60 sekund ekspozycję na wodę zimną. U dzieci dobrze sprawdza się tu polewanie prysznicem ud i pach.
Zioła zwiększające odporność
Immunostymulatory (Immunostimulantia)
Zanim choroba zaatakuje dziecko, należy już wcześniej zabezpieczyć je przed krążącymi wirusami i bakteriami, czyli wzmocnić jego naturalną odporność.
Im młodsze dziecko, tym bardziej niedojrzały jest jego układ immunologiczny i tym większa bezbronność wobec infekcji. Poza tym dziecko leczone antybiotykami ma tę odporność dodatkowo osłabioną. Również skażone środowisko naturalne jest przyczyną zaniżonej odporności. U dorosłych określa się taki stan jako syndrom niedoborów immunologicznych.
Charakteryzuje się on osłabieniem organizmu, potliwością, stanami podgorączkowymi, niekiedy powiększonymi węzłami chłonnymi, a przede wszystkim wyraźną podatnością na choroby, nie tylko infekcyjne (np. na chorobę nowotworową).
Coraz większą popularność w medycynie zdobywają immunostymulatory roślinne.
Do najbardziej znanych roślin wprowadzonych do współczesnej fitoterapii, jako leki zwiększające odporność, są:
jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) i jeżówka wąskolistna (Echinacea angustifolia).
Współczesne badania naukowe potwierdziły, że jeżówka poprawia odporność organizmu oraz skutecznie chroni przed infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi. Lekarze zalecają stosowanie jeżówki przy nawracających schorzeniach górnych dróg oddechowych, przewlekłych katarach, grypie i innych infekcjach i wirusowych.
Obecnie z kwitnącego ziela lub z korzeni i kłączy jeżówki produkuje się liczne leki w postaci kropli i tabletek. Znane są też liczne preparaty złożone do leczenia (częściej u dorosłych) różnorodnych schorzeń przewlekłych (nie tylko dróg oddechowych), w których jeżówka jest jednym ze składników.
Lek homeopatyczny zawierający wyciągi z jeżówki polecany jest dla dzieci przy osłabieniu odporności w czasie grypy, bronchicie. anginie, także w chorobach zakaźnych wieku dziecięcego (śwince i odrze). Preparat taki jest wskazany dla dzieci w różnym wieku, nawet dla niemowląt od 3. miesiąca życia.
Zaleca się stosować te środki profilaktycznie przez jesień, zimę i wiosnę (a więc w porze najczęstszych przeziębień). Można je również podawać na początku choroby – obserwuje się wtedy najpierw nasilenie objawów chorobowych (np. gwałtowne podwyższenie gorączki), a następnie znacznie szybsze zdrowienie, nierzadko bez użycia antybiotyków.
Poza tym preparaty z jeżówki stosuje się z dużą skutecznością w wielu schorzeniach, jak: półpasiec, łuszczyca, zakażenia ogólne ustroju, zapalenia jamy ustnej i nosa, migdałków oraz przydatków, ostry zapalny stan reumatyczny, również miejscowo (źle gojące się rany i owrzodzenie podudzi).
Inną rośliną, której właściwości immunostymulacyjne wykorzystywane są od dawna, choć związki odpowiedzialne za to działanie jeszcze nie zostały zidentyfikowane, jest aloes.
Różne gatunki aloesów, jak drzewiasty (Aloe arborescens) czy prawdziwy (Aloe vera lub Aloe vulgaris) są używane w ziołolecznictwie przede wszystkim jako środki przeczyszczające, oprócz antrachinonów w aloesach występują też inne grupy połączeń (głównie o charakterze wielkocząsteczkowych cukrowców) działających immunostymulująco. Z frakcji tych, dość nietrwałych połączeń (wrażliwe są na podwyższoną temperaturę), otrzymuje się preparaty wzmacniające organizm. Złożone preparaty zawierające aloes zalecane są jako środki pomocnicze w leczeniu różnych schorzeń, ogólnie wzmacniające w zmniejszonej odporności na infekcje, wyczerpaniu i osłabieniu organizmu po przebytych chorobach, po długotrwałym podawaniu antybiotyków, także w schorzeniach górnych dróg oddechowych, anemii.
W preparatach krajowych często sok aloesowy łączy się z sokiem i innymi przetworami z owoców aronii (Aronia melanocarpa).
W badaniach naukowych udowodniono też, że flawonoidy obecne w aronii (antocyjany i procyjanidyny) wykazują działanie lecznicze (obniżają ciśnienie krwi, ochraniają naczynia włosowate przed pękaniem, działają przeciwzapalnie) oraz są ogólnie wzmacniające i odtruwające.
To ostatnie działanie dotyczy również dzieci, gdyż stwierdzono, że związki aronii unieczynniają w organizmie metale ciężkie, bardzo groźne dla organizmu dziecka, tj. ołów i kadm.
Połączenie więc w preparatach leczniczych związków aronii i aloesu sprawia, iż są one dobrymi preparatami wzmacniającymi, a jednocześnie odtruwającymi, także z toksyn bakteryjnych.
Należy pamiętać, że wszystkie preparaty aloesowe, także złożone, przeciwwskazane są u kobiet ciężarnych, karmiących oraz dla dzieci poniżej 3. roku życia. Dotyczy to także popularnych domowych przetworów z aloesu, przygotowywanych przeważnie na winie i podawanych dzieciom jako środek wzmacniający. Wino aloesowe dostępne w handlu nadaje się tylko dla dzieci powyżej 3. roku życia.
A oto przepisy na te domowe przetwory:
Winko aloesowe: obrywa się kilka większych liści aloesu drzewiastego (najczęściej uprawianego w domach jako roślina doniczkowa), pochodzących z roślin co najmniej trzyletnich. Liście te myje się, osusza i przechowuje w lodówce przez 10 dni, po czym bierze się 50 dekagramów tak przygotowanych liści, usuwa brzeżne kolce, kroi na kawałki i miele w maszynce. Do miazgi liściowej dodaje się pół litra czerwonego wina gronowego dobrej jakości (wytrawnego) i dolewa 50 dekagramów płynnego, świeżego miodu. Po starannym wymieszaniu całość pozostawia się w zamkniętym, ciemnym naczyniu na 3 do 5 dni. Otrzymane wino cedzi się przez gęste sitko, rozlewa do butelek i przechowuje w lodówce.
Dawkowanie dla dzieci starszych (powyżej 3 lat) jest następujące: w pierwszym tygodniu 3 razy dziennie po łyżeczce do herbaty, w następnych 3-4 tygodniach 3 razy dziennie po łyżce stołowej, w dalszych 3-4 tygodniach 3 razy dziennie po łyżeczce do herbaty, zawsze na godzinę przed jedzeniem.
Okres przyjmowania leku: 2-3 miesiące, po czym należy zrobić przerwę 1-2 tygodniową i cykl można powtórzyć (ale tylko jednorazowo).
Wino aloesowe podaje się jako środek wzmacniający raczej starszym dzieciom, w wieku szkolnym, często chorującym na choroby infekcyjne, także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz owrzodzeniu jelita grubego. Ważne jest, aby miodu użytego do przetworu nie gotować (ogrzanie powyżej 50 °C niszczy substancję antybiotyczną obecną w miodzie) i w przypadku choroby wrzodowej wypijać preparat przed jedzeniem, małymi łykami.
Miód aloesowy: świeże liście aloesu, przygotowane jak poprzednio, zmiażdżyć i na każde 100 g miazgi dodać 200 g płynnego miodu, ogrzać do temperatury 40 °C, odstawić do następnego dnia, ponownie ogrzać do temp. 40 °C, przecedzić przez sitko do słoika i przechowywać w lodówce. Dzieciom w wieku szkolnym i nastolatkom podawać rano na czczo po łyżeczce (w sezonie jesienno-zimowym) jako środek ogólnowzmacniający, pobudzający apetyt, przeciwnieżytowy.
Inne rośliny działające modulująco na układ odpornościowy człowieka to : rumianek lekarski, podbiał, dziurawiec, melisa, mniszek lekarski, pokrzywa, babka lancetowata oraz działający przeciwwirusowo bez czarny i jałowiec zwyczajny
Dr Jadwiga Górnicka poleca
Aby zapobiec przeziębieniom przez całą zimę, jesień oraz chłodne dni wiosenne, warto zażywać 2 razy dziennie po 15 kropli 10-proc. propolisu na wodzie lub miodzie, a na noc tabletkę propolisu wkładać pod górną wargę. Ponadto przez cały sezon zjadać codziennie wieczorem 2-3 ząbki zmiażdżonego czosnku z chlebem oraz masłem i pić napar z kwiatu czarnego bzu lub kwiatów lipy.
Na powiększone migdałki pomocny jest okład z liści kapusty. Szyję (aż za uszy, aby objąć także karkowe węzły chłonne) oraz. klatkę piersiową proszę obłożyć zmiażdżonymi liśćmi ze świeżej kapusty (najlepsze są zewnętrzne, zielone liście, naturalnie po starannym umyciu i ogrzaniu), a następnie otulić okład flanelką, bez folii lub ceratki, aby nie poparzyć szyi i klatki piersiowej. Taki okład należy stosować na noc przez 10 tygodni.
Niestety zazwyczaj przeziębienia są źle leczone, ponieważ stosuje się wyłącznie antybiotyki, mające wiele negatywnych skutków ubocznych. Należy raczej podawać do picia napar z kwiatu bzu czarnego z sokiem z cytryny, miodem, szczyptą (tyle, co na końcu noża) imbiru i cynamonu.
Naturalnym antybiotykiem jest czosnek, jeśli więc dziecko go toleruje, należy dać mu 2 ząbki. Lepiej stosować naturalne antybiotyki, czyli czosnek i propolis.
Jeżeli kuracja jest zastosowana w pierwszej fazie infekcji, wówczas następuje silne pocenie organizmu. Należy dziecku zmienić piżamkę czy koszulkę, natrzeć maścią rozgrzewającą i można być pewnym, że przeziębienie szybko ustąpi.
Inne przepisy wzmacniające
Muesli Bircher-Bennera
(od nazwiska szwajcarskiego lekarza Marxa Bircher-Bennera) Jedną łyżkę płatków owsianych zalać na noc 3 łyżkami przegotowanej wody, by namokły. Następnego dnia dodać 1 łyżkę soku z cytryny i nieco miodu. Na krótko przed podaniem dodać 200 g świeżo startego jabłka i domieszać 1 łyżkę mielonych migdałów lub orzechów. Uwaga: nie stosować orzechów u dzieci z alergiami Muesli Bircher-Bennera może jeść każde dziecko codziennie na śniadanie lub co pewien czas, jeśli mu smakuje.
Napój z octem jabłkowym
Dwie łyżeczki naturalnie mętnego octu jabłkowego zmieszać z 1 łyżeczką miodu i letnią wodą w szklance. Podawać dziecku codziennie (szczególnie w okresie zachorowań na przeziębienia) 1 szklankę – napój wzmacnia system odpornościowy. Nie nadaje się dla niemowląt i małych dzieci.
Mieszanki ziołowe działające zapobiegawczo
Aby zapobiegać przeziębieniom, podawajcie dziecku w okresie zachorowań przez okres czterech tygodni codziennie jedną filiżankę wzmacniającego naparu. Można tu stosować poniższe mieszanki:
Mieszanka 1
• 40 g suszonych kwiatów dzikiego bzu
• 20 g suszonych owoców głogu (bez pestek)
• 20 g suszonych liści melisy
• 20 g suszonych liści jeżyny
Mieszanka 2
• 25 g suszonych kwiatów lipy
• 25 g suszonych liści melisy
• 20 g suszonych liści jeżyny
• 30 g suszonych kwiatów ketmii (hibiskusa)
1 łyżeczkę mieszanki zalać 1 filiżanką wrzącej wody i odstawić do naciągnięcia na 5 minut.
W pierwszych dniach przeziębienia
Najpierw trzeba wymasować dziecku stopy, aby je rozgrzać i pobudzić strefy refleksyjne. Dobrze jest przedtem namoczyć nogi w bardzo ciepłej wodzie z jodowaną solą kuchenną. Po masażu należy włożyć skarpety z owczej wełny, które „gryzą”, ale doskonale pobudzają krążenie krwi.
Na noc podać dziecku do picia szklankę naparu z kwiatu czarnego bzu i lipy, dodać łyżkę miodu, sok z połowy cytryny, po szczypcie cynamonu, tymianku, imbiru i 4 zmiażdżone goździki. Można też dodać trochę soku malinowego.
Na noc też podać tabletkę propolisu z prawo-ślazem bocznie pod górną wargę. Po wypiciu naparu bardzo ciepło dziecko ubrać, nakryć porządnie. Po pewnym czasie powinny wystąpić silne poty. Wraz z nimi zostaną usunięte toksyny. Wówczas zmienić mokrą pościel i piżamę, posmarować plecy, szyję, klatkę piersiową maścią rozgrzewającą, np. bursztynową. Najlepiej jest pozostać 1 dzień w łóżku.
Jeśli to nie pomoże, postawić bańki na 10 minut. Takie nie zaszkodzą nawet małym dzieciom.
Zioła dla dzieci leczonych antybiotykami
Dziecko leczone antybiotykami dłuższy czas lub przyjmujące je bardzo często wymaga podawania środków ochraniających wątrobę, aby zapobiec spowodowanym lekami uszkodzeniom tego organu.
Najlepszymi właściwościami odtruwającymi i ochronnymi dla wątroby, czyli właściwościami antyhepatotoksycznymi. odznacza się owoc ostropestu plamistego (Fructus Silybi mariani), w mniejszym stopniu ziele karczocha zwyczajnego (Herbu Cynarae scolymi).
Poza tym w kuracjach odtruwających użyteczne są surowce takie jak: korzeń mniszka lekarskiego (Radix Taraxaci), korzeń cykorii (Radix Cichorii), ziele krwawnika (Herbu Millefolii), liście brzozy (Folium Betuloe) i inne.
Owoce ostropestu plamistego zawierają substancję zwaną sylimaryną, która wykazuje silne wybiórcze zdolności ochraniania miąższu wątroby, a w pewnym stopniu także nerek, przed niszczącym wpływem różnych trucizn.
Szczególnie dobre wyniki uzyskuje się w zatruciach grzybami (muchomorami), alkoholem oraz lekami (w tym antybiotykami) uszkadzającymi narządy miąższowe (wątrobę, nerki).
Z kolei w zielu karczocha (Cynara scolymus). znanego wykwintnego warzywa (spożywa się dno niedojrzałych kwiatostanów – koszyczków i zgrubiałe łuski okrywowe koszyczka), znaleziono substancję zwaną cynamaryną, która wykazuje właściwości żółciopędne oraz wpływa ochronnie na miąższ wątroby. Surowiec jest używany w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych np. w żółtaczce, także w uszkodzeniach wątroby spowodowanych lekami i toksynami bakteryjnymi oraz w utrudnionym trawieniu i niedostatecznym przyswajaniu składników pokarmowych (zespół tych objawów występuje niekiedy po zakończeniu antybiotykoterapii).
Dodatkowo zalecana jest kuracja osłaniająca żołądek:
rano siemię lniane z dziurawcem, potem miód propolisowy z pyłkiem kwiatowym oraz soki warzywne. Poprawi to pracę żołądka, wątroby, uzupełni niedobory substancji odżywczych. Należy ograniczyć słodycze , a najlepiej je wyeliminować.
Źródła:
Ziołolecznictwo dla dzieci Eliza Lamer-Zarawska
Zdrowie twojego dziecka dr Jadwiga Górnicka
Choroby dzieci dr Ursula Keicher
Leave A Reply