Grzybica skóry, paznokci, ust i narządów płciowych zazwyczaj wskazuje na przerost drożdżaków Candida w przewodzie pokarmowym lub na grzybicę ogólnoustrojową.
Oprócz opisanych w poprzednich częściach metod ukierunkowanych na leczenie jelit i całego organizmu należy stosować także terapię miejscową.
Wszystkie środki grzybobójcze wymienione w poprzednich częściach nadają się też do użytku zewnętrznego. Najlepsze efekty można często osiągnąć przy pomocy nasyconego ciepłego roztworu boraksu. Wcieranie tych środków w określone miejsca to jednak za mało, bowiem grzyby żyją głównie wewnątrz skóry bądź pod paznokciami. Muszą więc wchłonąć się głęboko przez skórę w celu uzyskania pożądanego efektu.
W przypadku problemów ze skórą należy stosować okłady za pomocą szmatki namoczonej wybranym środkiem leczniczym, przykrytej kawałkiem plastyku i przymocowanej taśmą, zmienianej raz lub dwa razy dziennie albo gdy już wyschnie. Ogólnie wyciągi wodne służą do płukania i przemywania chorych miejsc, zaś olejki, takie jak olejek z drzewa herbacianego, sprawdzają się lepiej jako okłady. Warto również używać często oleju kokosowego do wcierania w skórę.
Można moczyć paznokcie w roztworze boraksu, wyciągu z liści oliwnych, srebrze koloidalnym, rozcieńczonym płynie Lugola lub w nadtlenku wodoru (woda utleniona) czy sodzie spożywczej nalewając którąś z tych cieczy do palca odciętego z gumowej lub plastykowej rękawiczki i wkładając doń paznokieć, a następnie łącząc je taśmą. Innym dobrym rozwiązaniem jest dmso, który przenosi środek przeciwgrzybiczy przez paznokcie lub otaczające je tkanki, umożliwiając mu dotarcie do samego grzyba.
Można też moczyć zagrzybione palce lub paznokcie w małej misce wypełnionej naftą, olejkiem terpentynowym, z drzewa herbacianego lub eukaliptusowym zmieszanym z taką samą ilością oliwy albo wcierać sproszkowany boraks w mokre stopy i palce.
Jeden ze skutecznych sposobów polega na nalaniu do małej miski kilku kropli mms i silnego roztworu kwasu cytrynowego, tak aby zaczął wydzielać się dwutlenek chloru w postaci gazu. Nie należy rozcieńczać tej mieszaniny wodą. Następnie należy trzymać palce lub paznokcie w misce, nie dotykając płynu oraz przykryć ją kawałkiem plastyku, aby zapobiec ulatnianiu się gazu. Przerwij kurację, gdy palce lub paznokcie zaczną cię piec.
W razie pleśniawki jamy ustnej należy płukać ją przez kilka minut nasyconym roztworem boraksu – im dłużej, tym lepiej. Alternatywnie można płukać często gardło srebrem koloidalnym, rozcieńczonym nadtlenkiem wodoru albo rozcieńczoną nalewką z kitu pszczelego, czosnku lub silnej herbaty o właściwościach przeciwbakteryjnych. Można też stosować 1/2 lub 1/3 nafty, olejku terpentynowego lub z drzewa herbacianego albo wyciągu z miodli indyjskiej rozcieńczonego w 1/2 lub 2/3 oliwy.
W przypadku grzybicy pochwy najbardziej zaleca się wkładanie do niej kapsułki wypełnionej boraksem przed snem przez około dwa tygodnie. Alternatywnie należy płukać ją wyżej wymienionymi środkami oraz wkładać nasączony nimi tampon lub gąbkę. Później można wprowadzać do środka bakterie acidophilus. Powierzchnia pochwy powinna być su-cha, tak jak w przypadku grzybicy członka.
Silne swędzenie jakiejkolwiek części ciała można złagodzić, naświetlając ją niebieskim światłem, na przykład przykrywając ją niebieskim celofanem i wystawiając na światło słoneczne lub elektryczne. Oprócz tego należy wcierać w swędzącą skórę rozcieńczony wodorowęglan.
Astma i inne problemy z oddychaniem nasilają się w kontakcie z pleśniami unoszącymi się w powietrzu. Często wewnątrz poduszki nagromadzona jest pleśń, która przyczynia się do problemów z oddychaniem w nocy. Jeśli mieszkasz w słonecznym klimacie, możesz często wystawiać poduszkę na słońce, w przeciwnym razie używaj przeciwalergicznego pokrowca.
Trudności w oddychaniu mogą powodować również grzyby rosnące na powierzchni płuc. Spróbuj wpryskiwać roztwór askorbinianu sodu o stężeniu od 3 do 10 procent, srebro koloidalne, 3-procentowy nadtlenek wodoru albo rozpuszczony wyciąg 2 liści oliwnych lub pau d’arco do ust, biorąc jednocześnie głęboki oddech. Używaj jednego środka przez kilka dni, a polem następnego i zobacz, co najlepiej na ciebie działa.
Inną możliwością jest wdychanie oparów z otwartej butelki z olejkiem ,z drzewa herbacianego lub eukaliptusowym po kolei każdą dziurką w nosie. Może to też pomóc w razie problemów z zatokami.
Przyczyną nieustannych problemów z zatokami są zwykle pleśnie oraz i nadmiar laktozy.
Możesz wdychać srebro koloidalne, rozcieńczony nadtlenek wodoru, osoloną ciepłą wodę lub inny rozcieńczony środek grzybobójczy przez każdą dziurkę w nosie, a następnie wypluwać go.
Testy alergiczne
Przyczyną zespołu nieszczelnego jelita jest pogarszanie się stanu ścian jelit spowodowane przez grzybicze formy wyposażone w chwytniki oraz przez gluten i przewlekłe stany zapalne o podłożu bakteryjnym i pasożytniczym.
To sprawia, że częściowo strawione białka przedostają się do krwiobiegu, powodując ostre reakcje autoimmunologiczne prowadzące do różnorodnych alergii i przewlekłych chorób.
Typowymi objawami przerostu drożdżaków Candida są wiatry, migreny, wzdęcia, skurcze, biegunka, wysypka skórna, pokrzywka, problemy ze wzrokiem, katar i kłopoty z oddychaniem.
W wielu przypadkach te dolegliwości mogą zwyczajnie zniknąć po zastosowaniu oczyszczania jelit i ogólnoustrojo- wej terapii przeciw drożdżakom Candida, szczególnie w połączeniu z nieuczulającą dietą. W innych sytuacjach warto zrobić testy alergiczne oraz wprowadzić dietę eliminacyjną.
Przez kilka dni należy przestrzegać bardzo ścisłej diety, spożywając na przykład w niewielkim zakresie gotowane i surowe warzywa. Potem należy włączać do niej pojedyncze pokarmy lub małe grupy pokarmów, sprawdzając równocześnie swoje tętno i obserwując wszelkie niepożądane objawy zachodzące w ciele i umyśle.
Mierz swój puls na minutę przed, a także 30, 60 i 90 minut po posiłku. Reakcja alergiczna zwykle podwyższa tętno po posiłku o ponad 10 procent, wywołując jednocześnie przykre objawy. Zapisuj szczegółowo wyniki badań. Po kilku miesiącach unikania uczulających pokarmów reakcje ulegają osłabieniu i można wówczas powrócić do testów. Poza tym te same pokarmy mogą powodować reakcje alergiczne, kiedy organizm jest zbyt zakwaszony, i nie wywoływać ich, gdy odczyn limfy jest wystarczająco zasadowy.
Alkalizowanie organizmu
Kiedy nasz organizm staje się zbyt zakwaszony, staje się również bardziej wrażliwy zarówno pod względem fizycznym, jak i emocjonalnym. Skóra i błony śluzowe stają się bardzo wrażliwe na podrażnienia, wszelkie reakcje alergiczne ulegają znacznemu nasileniu, zaś stany zapalne mogą być intensywne i rozległe.
W przypadku drożdżaków Candida i szczególnie zespołu nieszczelnego jelita odczyn organizmu jest generalnie zbyt kwaśny i należy go zalkalizować.
Najsilniej alkalizującymi pokarmami są spirulina, trawa jęczmienna i pszeniczna w proszku, świeże soki z zielonych Warzyw oraz bulion warzywny, na przykład z obierek z ziemniaków. U osób cierpiących na nadkwasotę te stany mogą się jeszcze bardziej pogłębić po spożyciu octu jabłkowego, kefiru lub kwasów owocowych.
Rozpuszczanie sproszkowanego dolomitu, tlenku magnezu lub skorup jajek w occie bądź w soku z cytryny, aż do zobojętnienia odczynu, daje w rezultacie bardzo alkalizujący roztwór. Można także stosować wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub potasu w PPIU szybkiej neutralizacji kwaśnych soków owocowych i alkalizacji organizmu. Z drugiej strony kwaśne i owoce i wyciskane z nich soki doskonale nadają się dla osób z podwyższonym ciśnieniem i niewrażliwą skórą.
W razie ostrych reakcji alergicznych warto szybko zalkalizować organizm. Należy wówczas zażywać łyżeczkę sody oczyszczonej z dużą ilością wody, najlepiej przed śniadaniem lub podczas reakcji. Jednakże tlenki, węglany i wodorowęglany brane w trakcie posiłków zobojętniają także nasz kwas ; żołądkowy.
W przypadku częstego spożywania kwasów owocowych najlepiej jest je neutralizować. Najsilniejszy pod tym względem ) jest cytrynian potasu, następnie cytrynian magnezu i cytrynian wapnia. Jeśli uda ci się kupić powyższe substancje, możesz dodawać pół łyżeczki jednej z nich lub kilku naraz do napoju przed lub między posiłkami.
Przy osłabieniu mięśni warto z kolei neutralizować kwas jabłkowy tlenkiem lub węglanem magnezu.
Alternatywnie dodaj łyżeczkę dolomitu, tlenku magnezu lub sproszkowanych skorup jajek do jakiegokolwiek kwaśnego soku owocowego (np. cytrynowego, pomarańczowego) i pozwól, aby przez nie więcej niż godzinę zachodziła reakcja, zanim będziesz mógł go przelać i wypić. W ten sposób wrażliwe osoby mogą spożywać owoce cytrusowe i inne kwaśne owoce oraz wyciśnięte z nich soki, które inaczej powodowałyby u nich nadkwaśność.
Przyjmuj tyle substancji alkalizujących, aż odczyn twojego moczu będzie w ciągu dnia przekraczał pH 7 albo będzie lekko zasadowy (pH 7 to odczyn obojętny). Do badania moczu używaj papierków lakmusowych o zakresie od około 4-5 do 8-9 pH (możesz zamówić je przez Internet).
Zamiast papierków lakmusowych możesz używać kurkumy w proszku. W tym celu rozpuść 1 jej łyżeczkę w pół litrze metanolu, potrząśnij i zaczekaj, aż powstanie żółty roztwór. W roztworze zasadowym mieszanina ta zmienia kolor na rubinowy. Ta zmiana koloru następuje przy pH wynoszącym 6,8. W celu przeprowadzenia testu wlej żółty roztwór do małej szklanki I i dodaj kilka kropli moczu lub śliny. Jeśli zmieni on barwę na czerwoną, będzie to oznaczało, że pH badanego moczu lub śliny jest wyższe niż 6,8, a jeśli pozostanie żółty, że odczyn pH jest kwaśny i wynosi mniej niż 6,8.
Jak zażywać wodorowęglan sodu: bierz maksymalnie 1 pełną łyżeczkę przynajmniej pół godziny przed posiłkiem lub 2-3 godziny po posiłku trzy razy dziennie. Możesz także wsypać po 1 łyżeczce wodorowęglanu sodu oraz łusek nasion psyllium do dużej szklanki wody, zamieszać je i od razu wypić, najlepiej tuż po przebudzeniu.
Cytrynian potasu: Dodawaj pół płaskiej łyżeczki do posiłków i napojów do trzech razy dziennie.
Aldehyd octowy
Źródłem większości szkód związanych z przerostem drożdżaków Candida jest produkt przemiany ich materii, aldehyd octowy. Jest to powszechny produkt uboczny fermentacji cukrowej i alkoholowej. Odkłada się w mózgu, rdzeniu kręgowym, stawach, mięśniach i tkankach, upośledzając metabolizm oraz układ nerwowy, dokrewny i immunologiczny. Może na przykład zaburzać receptory acetylocholinowe w mózgu i wywoływać problemy natury psychicznej i neurologicznej.
Aldehyd octowy, tak jak wytwarzany przez Candidę kwas winowy, gromadzi się w tkankach i odpowiada za osłabienie mięśni, podrażnienia i ból. Aldehydy są powszechnie wykorzystywane jako aromaty w produkcji perfum. Nie pochodzą z kwiatów, lecz są syntetycznymi związkami chemicznymi i działają bardzo negatywnie na osoby z przerostem drożdżaków Candida.
Niezakwaszony chloryn sodu (mms),
pomaga utleniać aldehyd octowy do octu lub kwasu octowego, które organizm może wykorzystać do produkcji energii. Proces ten wspomóc może mineralny molibden.
Molibden jest potrzebny do przemiany siarki. Osoby z jego niedoborem są wrażliwe na siarczyny używane do konserwowania wina i suszonych owoców. Witaminy niezbędne do detoksykacji aldehydu octowego to nikotynamid i witamina B2 (ryboflawina). Ilość tych witamin w 1 tabletce zawierającej witaminy z grupy B jest wystarczająca.
Normalna dawka molibdenu to 500 mcg dziennie przyjmowana do czasu zniknięcia wszelkich symptomów. Zawartość molibdenu w dobrej diecie powinna wynosić około 100 mcg. Dobrym jego źródłem są rośliny strączkowe, zielone warzywa i wątróbka. Molibden w formie suplementu diety można nabyć przez Internet.
Rtęć
Rtęć wzmaga problemy o podłożu grzybiczym, powodując zwłaszcza nadczynność układu odpornościowego i uszkadzając poważnie mózg, układ nerwowy, tarczycę i czynności serca.
W celu usunięcia rtęci, ołowiu i aluminium należy stosować chelatację doustną.
Do detoksykacji wątroby potrzebne są związki siarki. Jeśli nie są one dobrze tolerowane, należy brać dodatkowo molibden.
Jednym z najsilniejszych chelatorów jest kwas alfaliponowy (zwany także kwasem tiooktanowym), najlepiej w połączeniu z wyciągiem z ostropestu plamistego.
Chlorella (z rozerwanymi ścianami komórkowymi) zapobiega ponownemu wchłanianiu metali wydalanych z jelit. Pomocne mogą okazać się również msm, N-acetylocysteina, alfa-tokoferol i askorbinian sodu.
Można także zastosować Protokół Eliminacji Neurotoksyn Klinghardta lub prostszy Protokół Cutlera.
Protokół Cutlera jest oparty na kwasie alfa-liponowym, który jest zdolny do przekraczania bariery krew-mózg i odciągania rtęci z komórek mózgowych i nerwowych. Kwas alfa-liponowy należy stosować przez trzy dni i dwie noce co trzy godziny w dzień i co cztery godziny w nocy. Procedurę należy powtarzać raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie. Dawki mogą wynosić od 1/4 do i mg na kilogram masy ciała.
Należy zacząć od małych dawek i sukcesywnie je zwiększać, robiąc jednocześnie oczyszczanie. Podczas procesu odtruwania problemy zdrowotne mogą tymczasowo ulec pogorszeniu. Z tego względu zaleca się rozpoczynać program chelatacji rtęci tylko wtedy, gdy opanuje się wcześniej wszelkie drożdżaki Candida i grzyby, gdyż mogą one osłabiać zachodzące reakcje.
Enzymy proteolityczne
Drożdżaki Candida i inne grzyby, a także mikoplazmy, wywołują przewlekłe stany zapalne w całym ciele. Powodują one nadkwaśność, ból, nadkrzepliwość i inne problemy zdrowotne. Oprócz alkalizowania organizmu i ziół przeciwzapalnych niezwykle ważne są enzymy proteolityczne.
Rozkładają one i usuwają szczątki białek, które stymulują stany zapalne oraz zatykają naczynia krwionośne i układ limfatyczny. Dzięki temu wspomniane enzymy znacząco usprawniają krążenie krwi i skutecznie uśmierzają ból. Fibryna to lepkie włókno białkowe, które w naturalny sposób tworzy skrzepy służące do uszczelniania ran i powstrzymywania krwawienia, ale czasami tworzy je także w niekrwawiących stanach zapalnych. Drożdżaki Candida i inne mikroorganizmy mogą tworzyć błony biologiczne, otaczając się ochronnymi warstwami fibryny, wapnia i śluzu.
Nattokinaza, enzym występujący pierwotnie w natto, czyli fermentowanej soi spożywanej tradycyjnie w Japonii, jest najskuteczniejszym enzymem fibrynolitycznym. Występuje powszechnie w postaci kapsułek o wartości 2000 FU, czyli jednostek aktywności fibrynolitycznej. Normalna dawka podtrzymująca to jedna kapsułka przed śniadaniem i obiadem, najlepiej dodana do napoju niezawierającego białka.
Jednak do oczyszczenia zatkanych naczyń krwionośnych i rozpuszczenia zakrzepów konieczna jest duża dawka, maksymalnie 12 kapsułek w ciągu dnia, którą można stosować przez kilka miesięcy lub do chwili należytego usprawnienia krążenia krwi.
W ramach wysokiej dawki można zażywać 2 lub 3 kapsułki od trzech do czterech razy dziennie przed posiłkami i przed snem.
Serrapeptaza, otrzymywana pierwotnie z jedwabników, wprawdzie nieco mniej skutecznie rozpuszcza zakrzepy, ale za to rozpuszcza także inne martwe tkanki, na przykład blizny, zrosty i torbiele. Komercyjna serrapeptaza może mieć wartość od 20000 do 80000 jednostek na 1 kapsułkę. Maksymalna dzienna dawka tego enzymu nie powinna prze-kroczyć 400 000 jednostek.
Bromelina rozkłada wszystkie rodzaje niepożądanych resztek białkowych. Jej aktywność mierzy się zwykle w Jednostkach Rozpuszczania Żelatyny (Gelatine Dissolving Units; gdu). Najczęściej występuje w postaci zawierającej 2000 gdu na 1 gram. Należy przyjmować ją w napoju na pusty żołądek w podzielonych dawkach w ilości do 6000 gdu dziennie, najlepiej nie łącząc z nattokinazą i serrapeptazą.
Osoby z zaburzeniami krzepliwości krwi prowadzącymi do nadmiernego krwawienia i przyjmujące leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, powinny być bardzo ostrożne podczas stosowania nattokinazy lub serrapeptazy.
Alternatywne źródła tlenu
Naszym głównym dystrybutorem tlenu jest zawarta w czerwonych krwinkach hemoglobina. Jednak tlen jest uwalniany do komórek tylko wtedy, gdy w ramach oddychania tlenowego został wygenerowany przez mięśnie lub mózg dwutlenek węgla.
Pod wpływem komórek nowotworowych, drożdżaków Candida i innych mikomikrobów w wielu tkankach zachodzi oddychanie beztlenowe. Komórki beztlenowe nie produkują dwutlenku węgla i dlatego nie dostają wystarczającej ilości tlenu z normalnego obiegu krwi. Ten niedobór jest główną przyczyną osłabienia i bólu mięśni, demencji, depresji i innych problemów psychiczno-emocjonalnych, wysypki, wypadania włosów oraz innych kłopotów zdrowotnych.
W przypadku niskiego poziomu energii niezbędne jest dostarczenie dodatkowej porcji tlenu, którego uwolnienie nie wymaga udziału dwutlenku węgla.
Najbardziej do tego celu nadają się witamina C i msm, ponieważ te dwie substancje tworzą pary utleniająco-redukujące, zwane inaczej parami redoks. Jedną z takich par tworzą kwas dehydroaskorbinowy (dha) jako substancja utleniająca oraz witamina C (kwas askorbinowy lub askorbinian) jako substancja redukująca. Inną parę tworzą msm jako substancja utleniająca oraz dmso jako substancja redukująca.
W środowisku cierpiącym na niedobór tlenu para redoks zmienia postać z utlenionej na zredukowaną, oddając jeden atom wysoce reaktywnego tlenu. Kiedy witamina C lub dmso wracają do krwiobiegu i przepływają przez płuca, ulegają ponownemu utlenieniu. W taki oto sposób witamina C dostaje się do mózgu i większości innych komórek. Nie może ona wniknąć do komórek bezpośrednio, a jedynie jako dha. Gdy już się w nich znajdzie, zostaje zredukowana i uwalnia tlen.
Ów tlen jest bardzo reaktywny i zabija wewnątrz komórek mikroorganizmy blokujące oddychanie tlenowe, które dzięki temu zostaje ponownie uruchomione.
Od dawna wiadomo, że witamina C jest dobrym środkiem przeciw infekcjom wirusowym, jednak ostatnie badania wykazały, że w rzeczywistości to dha jest skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym – do tysiąca razy silniejszym od zredukowanej postaci witaminy C.
Osoby z nadmiarem żelaza, głównie chorzy na hemochromatozę oraz ludzie starsi, mogą niechętnie przyjmować witaminę C ze względu na przestrogi lekarzy medycyny konwencjonalnej, iż może ona zwiększać wchłanianie żelaza. Dotyczy to jednak tylko niskich dawek witaminy C. Nadmiar żelaza można łatwo skorygować, zażywając 10 gramów askorbiniann sodu dziennie w równych odstępach czasu.
Witaminę C i msm najlepiej jest stosować razem,
na przykład do 10 gramów askorbinianu sodu lub buforowanej witaminy C, 10 gramów msm i od 2 do 3 łyżeczek 50-70-procentowego dmso.
Należy wcierać je w skórę wszędzie tam, gdzie występują problemy. Zaleca się stosować wszystkie wyżej wymienione substancje raz na jakiś czas w ciągu dnia i stopniowo zwiększać ich ilość, aby zminimalizować biegunkę i inne reakcje. Jeśli wystąpią jakieś problemy, należy ograniczyć dawkowanie.
Można mieszać te proszki z posiłkami albo rozpuścić je w 1 litrze wody lub soku i sączyć w ciągu dnia. Jeśli potrzebujesz zalkalizować organizm, możesz to zrobić wodorowęglanem sodu i/lub cytrynianem potasu, dodając je do tego samego napoju. W takiej sytuacji powinieneś sączyć taki napój przed i pomiędzy posiłkami.
Oprócz witaminy B kompleks należy w trakcie śniadania i obiadu przyjmować około 500 mg nikotynamidu, ponieważ witamina B3 jest potrzebna jako główny koenzym reakcji redoks wytwarzających energię. Nikotynamid jest też skutecznym środkiem przeciwzapalnym.
To alternatywne źródło tlenu jest przydatne i pożądane przy niskim poziomie energii, drożdżakach Candida, raku, chorobach autoimmunologicznych oraz ogólnie chorobach przewlekłych i zakaźnych. Istnieją jednak dowody na związki między chorobami zapalnymi skóry, takimi jak łuszczyca, a drożdżakami Candida i mikroorganizmami polimorficznymi. Wysokie dawki witaminy C mogą uruchamiać układ odpornościowy, aby ten atakował drobnoustroje żyjące wewnątrz skóry i wywoływał lub wzmagał stan zapalny. Chociaż jest to dobre przy długotrwałej terapii, jest też bardzo niewygodne i dawki należy odpowiednio zmniejszać, aby zminimalizować problemy ze skórą. Silne alkalizowanie organizmu i dodawanie szklanki wodorowęglanu sodu do wody do kąpieli pomaga znacząco zmniejszyć stan zapalny i swędzenie. Równie dobre jest przykrywanie skóry niebieskim celofanem i wystawianie jej na światło słoneczne lub elektryczne.
NIEUSTANNA CZUJNOŚĆ
Chociaż omawiany program może skutecznie wyeliminować większość problemów powodowanych przez drożdżaki Candida oraz inne mikroorganizmy i pasożyty w ciągu kilku miesięcy, to wciąż trudno mówić o ostatecznym zwycięstwie. Candida może pozostawać w narządach, mięśniach i skórze w postaci uśpionej i uaktywnić się ponownie, gdy nasz układ odpornościowy ulegnie osłabieniu.
Przyczyną może być nieustanna nadkwaśność, niedobory witaminowo-mineralne, stres emocjonalny, nagromadzenie toksyn pochodzących z leków, pestycydów i innych chemikaliów, przewlekłe stany zapalne, martwe zęby, infekcje bakteryjne i wirusowe albo osłabiony układ odpornościowy.
Z tego powodu należy realizować łagodny program przeciwgrzybiczy przez bliżej nieokreślony czas i powtarzać skróconą, uproszczoną wersję intensywniejszego programu raz do roku albo w przypadku nawrotu pierwotnych problemów.
Aby utrzymywać drożdżaki Candida, zarodniki i wirusy stale pod kontrolą, należy przyjąć zdrowy styl życia.
Leczenie przerostu Candida w 7 częściach
Część 1 – Co to jest i jak wpływa na organizm. Test śliny.
Część 2 – Zasady leczenia Candida
Część 3 – Dieta przeciw drożdżakom (co jeść, czego unikać , suplementy)
Część 4 – Ogólno ustrojowa terapia ( jod, boraks, mms, piołun, La pacho, liść oliwny)
Część 5 – Oczyszczanie jelit (czosnek, babka płesznik, probiotyki, oxygen, inulina, woda jonizowana)
Część 6 – Środki pomocnicze (nafta, olejek terpentynowy,olej kokosowy, srebro koloidalne, woda utleniona, zapper, urynoterapia)
Część 7 – Inne problemy grzybiczne ( paznokcie , skóra, usta, narządy płciowe, Protokół Cutlera, enzymy)
Źródła:
Walter Last – Jak wyleczyć się z drożdżaków
Leave A Reply